FM

FM brzmi jak radio. Ale nie o radio chodzi, ale o bardzo ciekawą konkurencję: fewest moves, czyli ułożenie kostki w najmniejszej liczbie ruchów. Udowodniono dzięki komputerom, że kostkę 3x3 można ułożyć w maksimum 20 ruchów. Może być mniej, ale jest to górna liczba. Po angielsku nazywa się to God's Number...

Rekordy, czasy, poziomy

Zaczyna się przedwiośnie. Dni są dłuższe i cieplejsze, a u mnie wreszcie (wreszcie!), czasy krótsze. Nareszcie po ponad półrocznym przestoju coś drgnęło i powoli, powoli spada.

Nuty

Wszystko ma swoją nazwę, a co nie ma nazwy, to w pewien sposób nie istnieje. Nazywanie służy komunikacji, bo jest jego częścią, a z drugiej strony wyklucza tych, którzy nie są w nią wtajemniczeni. Ale w speedcubingu nie o tajemnice chodzi, a o łatwość i szybkość. Może się wydawać to dziwne, że nazwy typu: R L2 U' R sprzyjają komunikacji, ale tak właśnie jest. Gdy czytasz ten tekst drogi czytelniku, nie zastanawiasz się ani nad znaczenie poszczególnych kształtów tworzących litery, ani nawet nad znaczeniem niektórych słów - wszystko składasz automatycznie w zrozumiały komunikat (mam nadzieję). Tak samo jest z tymi wszystkimi oznaczeniami - ktoś, kto w tym siedzi składa to automatycznie.

Porównać to można do czytania nut - dla laików to tylko jakieś krzaczki, ale wytrawny muzyk potrafi z nut w myślach stworzyć melodię. Tak samo jest w speedcubingu.

Jak to się zaczęło?

Mimo ćwiczeń z pamięcią, czyli robienia 3bld nie potrafię sobie przypomnieć, jak to się zaczęło. Pamiętam tylko kolejne części tej historii, ale niestety brakuje mi wyraźnego początku. Na pewno było ciepło - wiosna, maj, a może wakacje, lipiec? - na pewno to były lata 80te, ale czy to był rok '86 czy '87 (a może '84) nie potrafię ustalić. W każdym razie, zaczął się szał na Rubiki, w telewizji pokazywano kolesi, którzy potrafią to ułożyć w mniej niż minutę (wynik sub 30 był już kosmiczny). Rodzice nie mieli wyjścia i kupili kostkę. I tak to się zaczęło.

Odskocznia

Weekend, który się kończy miał swoje "przeboje". Mniejsza z nimi. Z rana trochę pokręciłem tzw. OH, czyli one-hand, czyli jedną ręką. Miał być Roux i nawet zrobiłem nim srednią z 50, coś ponad 1 minutę. A potem przesiadłem się na Fridricha i spadłem do prawie sub-50 w średniej z 50. Chyba na tego Fridricha jestem "skazany". Ale nie jest to zła metoda - po prostu był taki moment, kiedy mnie znudziła i potrzebowałem przerwy. Rouxa będę też sobie ćwiczył. A co?

Ale tak chciałem napisać, że to jest dla mnie taka odskocznia od problemów dnia codziennego. Tak po prostu, dobrze jest czasem porobić coś innego, mieć jakąś radość. I tyle.

Trochę ćwiczę blindy metodą turbo oraz uczę się komutatorów na rogi. Podejrzewam, że będzie mi to dość długo wchodzić, ale gdy to opanuję, będzie dobrze. Niezależnie od tego ćwiczę memo i jest nieźle. Już zaczynam mieć podobne czasy co w M2. Tyle tylko, że skuteczność niska.

O złym Rubiksie i dobrym Dratewce

Za górami, za lasami, za siedmioma rzekami, żył sobie kiedyś pewien Chińczyk. Chińczyk ten nie wiedział i wiedzieć nie chciał, co to są prawa patentowe.  A że chciał zarobić, to zaczął wysyłać w świat kostki rubika wytwarzane w pobliskiej manufakturze. Kosztowały go grosze, a sprzedawane były za nieco większe grosze. Aż w końcu pomyślał sobie: "zrobię coś lepszego". I zaczął kombinować i kombinować, aż powstało coś lepszego. Podpatrzył go inny Chińczyk i doszedł do wniosku, że może zrobić coś lepszego niż ten pierwszy. Tego drugiego podpatrzył trzeci. I tak dalej. Kostki były coraz lepsze, ludzie szczęśliwsi. Kraina mlekiem i miodem płynąca.

5%

Zanim napiszę, co myślę o sporze między Rubiksem (w skrócie) a pozostałymi kostkami z rynku (powiedzmy, że dziś wieczorem to zrobię) wezmę inny temat: trening. Chociaż co tu dużo pisać: trzeba po prostu siąść i potrenować. Ale jak? I tu się zaczynają schody