Gdy mnie pytają, jak to się robi, to odpowiadam, że jest to wręcz banalne. Dlaczego? Spróbujmy tak:
- Hej, ale jak zapamiętujesz kostkę? Przecież to trudne.
- Faktycznie trudne. Dlatego jej nie zapamiętuję.
- ....? To co robisz?
- Po pierwsze, co to jest kostka?
- No... kostka.
- Ale z czego się składa?
- Z nalepek.
- Ok. Ale zobacz. To są w gruncie rzeczy narożniki i krawędzie. I teraz wyobraź sobie, że układasz ją właśnie tak: najpierw narożniki a potem krawędzie. Albo odwrotnie. Rogi, to te na rogach, a krawędzie to te w środku.
- No i..?
- I teraz wyobraź sobie, że znasz prosty sposób jak zamienić dwie krawędzie. Albo dwa rogi. Jak znasz ten sposób, to reszta jest prosta.
- Nie widzę w tym nic prostego.
- Ale to jest proste. Zobacz. Zróbmy jedną krawędź roboczą, nazwiemy ją buforem, a drugą nie roboczą. Jeśli znasz sposób zamiany, to zawsze miejsce robocze, czyli bufor, zamieniasz z konkretną krawędzią. Wtedy dzieje się tak, że klocek z bufora idzie na właściwe miejsce, a klocek z tego miejsca idzie do bufora. Więc później ten z bufora musisz wrzucić w kolejne miejsce zabierając stamtąd klocek. A potem następny. I następny.
- I co kostka się ułoży?
- Jak to zrobisz z krawędziami a potem z rogami, to tak, ułoży się. Nie ma bata. Kostka jest tak zrobiona, że reszta dzieje się sama. Sposób to rzecz techniczna, jeśli tylko znasz zasadę.
- Ok. Ale wciąż nie wiem, jak zapamiętujesz kostkę?
- Nie zapamiętuję kostkę, lecz sekwencję zamiany klocków. Wystarczy jakoś ozanczyć klocki. Każdy ma swój sposób, ale najbardziej popularny to litery. W sumie 22 litery na krawędzie i 24 na rogi.
- No ale nie ma w alfabecie 46 liter.
- Faktycznie. Ale krawędzie układam oddzielnie i rogi też oddzielnie, więc każda z tych grup ma swój zestaw. I zapamiętuję to tworząc takie ciągi: AB GD, HI itp. Żeby było łatwiej robię z nich słowa np. ABba gra w GDyni dla HIpopotama. Łatwo zapamiętać?
- No tak. Ale i tak nic nie rozumiem. Jesteś wielki, że to robisz.
- Wiem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz