Dlatego wrzucę tutaj kilka linków do takich ułożeń. Najpierw średnia 5 Roux z one-look CMLL. Nie jest to rekord, ale wyszło dość dobrze. Na takim poziomie układałem rok temu.
Drugi film to taki sobie singiel z ręki (więc się nie liczy). Ale Kasia wołała i wyszło dość luźno i zabawnie.
Ale żeby nie było tylko filmy. Co jest takiego w tej metodzie, co mnie bawi? Prosta sprawa - twórczość. Nie znaczy to oczywiście, że CFOP (Fridrich) nie jest twórczy. Myślę, że bardzo niedocenianą sprawą (przeze mnie) jest dobry cross. Ale w przypadku Roux ekwiwalent crossa, czyli pierwszy block zostawia o wiele więcej miejsca na inwencję twórczą. To jak, można go zrobić jest niesamowite, ponieważ w zasadzie wszystkie ruchy są dozwolone, a sposobów łączenia klocków w blocki jest wiele, łącznie z przestawianiem warstw M, czego na ogół w CFOP się nie robi. Postaram się wrzucić kilka ułożeń tutaj, zresztą muszę zrobić to też na kanał, żeby to zilustrować.
Druga sprawa to neutralność kolorystyczna. Otóż chodzi o to, że ja umiem układać kostkę tylko w dwóch orientacjach: z biały na dole (co na ogół robię) i z żółtym na dole (co robię rzadko, ale potrafię). To mocno ogranicza możliwości dobrego crossa. Tymczasem w Roux to sprawia, że jest w pełni neutralny. No dobrze - nie w pełni, bo wolę z białym na dole. Ale na tyle jest to dużo, że blocki robią się same i zawsze jest jakaś łatwa sytuacja do zrobienia. Moja słabość jest tutaj zniwelowana.
Pozostaje mi jeszcze sporo rzeczy do poprawy. Drugi blok i przejście do niego to jest najdłuższy element dla mnie. Rozpoznanie CMLLi i ich wykonanie wymaga praktyki, podobnie jak etap LSE. Ale jest ok. Właśnie robię setkę z ograniczonym czasem inspekcji, full CN i one-look CMLL i ląduje to mnie w okolicach 30 sekund. Przy czasach sub-25 będzie ciekawiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz